❤️
Skip to Content

 శ్రీ  గణేశ కవచం

అహో! ఈ చిన్నవాడు ఎంత చంచలుడో! అయినప్పటికీ బాల్యంలోనే దైత్యులను సంహరిస్తున్నాడు.

ఆయన ఎదిగిన తర్వాత ఏ కార్యాలు చేస్తాడో, మునిశ్రేష్ఠా, నాకు ఊహించలేకపోతున్నాను.

ఈ లోకంలో రకరకాల దుష్ట దైత్యులు ఉన్నారు. సద్జనులు దేవతల వృక్షంలా ఉంటారు — వారు రక్షణకు అర్హులు. కానీ దుష్టులు ఎల్లప్పుడూ సద్జనులను హింసించడానికి సిద్ధంగా ఉంటారు. అందువల్ల, ఈ వ్యక్తి మెడలో రక్షణగా ఏదైనా తంత్రం లేదా మంత్రం కట్టాలి అని సూచిస్తోంది. ​

మొదటి యుగమైన కృతయుగంలో, వినాయకుని సింహంపై కూర్చొని, నాలుగు భుజాలు కలవాడిగా ధ్యానం చేయాలి.

త్రేతాయుగంలో, మయూర వాహనాన్ని అధిరోహించిన, ఆరు భుజాలు కలవాడిగా, సిద్ధులను ప్రసాదించేవాడిగా ధ్యానం చేయాలి.

ద్వాపరయుగంలో, గజాననుడిగా, రెండు జతల భుజాలుతో, ఎర్రని కాంతితో విభవంగా ఉన్న స్వరూపాన్ని ధ్యానం చేయాలి.

కలియుగంలో, రెండు భుజాలు కలిగి, తెల్లని కాంతితో ప్రకాశించే రూపాన్ని, అన్ని కోరికలను తీరుస్తూ ఎల్లప్పుడూ ధ్యానం చేయాలి.


వినాయక శ్శిఖాంపాతు పరమాత్మా పరాత్పరః ।

అతిసుందర కాయస్తు మస్తకం సుమహోత్కటః ॥ 4 ॥


లలాటం కశ్యపః పాతు భ్రూయుగం తు మహోదరః ।

నయనే బాలచంద్రస్తు గజాస్యస్త్యోష్ఠ పల్లవౌ ॥ 5 ॥


జిహ్వాం పాతు గజక్రీడశ్చుబుకం గిరిజాసుతః ।

వాచం వినాయకః పాతు దంతాన్​ రక్షతు దుర్ముఖః ॥ 6 ॥


శ్రవణౌ పాశపాణిస్తు నాసికాం చింతితార్థదః ।

గణేశస్తు ముఖం పాతు కంఠం పాతు గణాధిపః ॥ 7 ॥


స్కంధౌ పాతు గజస్కంధః స్తనే విఘ్నవినాశనః ।

హృదయం గణనాథస్తు హేరంబో జఠరం మహాన్ ॥ 8 ॥


ధరాధరః పాతు పార్శ్వౌ పృష్ఠం విఘ్నహరశ్శుభః ।

లింగం గుహ్యం సదా పాతు వక్రతుండో మహాబలః ॥ 9 ॥


గజక్రీడో జాను జంఘో ఊరూ మంగళకీర్తిమాన్ ।

ఏకదంతో మహాబుద్ధిః పాదౌ గుల్ఫౌ సదావతు ॥ 10 ॥


క్షిప్ర ప్రసాదనో బాహు పాణీ ఆశాప్రపూరకః ।

అంగుళీశ్చ నఖాన్ పాతు పద్మహస్తో రినాశనః ॥ 11 ॥


సర్వాంగాని మయూరేశో విశ్వవ్యాపీ సదావతు ।

అనుక్తమపి యత్ స్థానం ధూమకేతుః సదావతు ॥ 12 ॥


ఆమోదస్త్వగ్రతః పాతు ప్రమోదః పృష్ఠతోవతు ।

ప్రాచ్యాం రక్షతు బుద్ధీశ ఆగ్నేయ్యాం సిద్ధిదాయకః ॥ 13 ॥


దక్షిణస్యాముమాపుత్రో నైఋత్యాం తు గణేశ్వరః ।

ప్రతీచ్యాం విఘ్నహర్తా వ్యాద్వాయవ్యాం గజకర్ణకః ॥ 14 ॥


కౌబేర్యాం నిధిపః పాయాదీశాన్యావిశనందనః ।

దివావ్యాదేకదంత స్తు రాత్రౌ సంధ్యాసు యఃవిఘ్నహృత్ ॥ 15 ॥


రాక్షసాసుర బేతాళ గ్రహ భూత పిశాచతః ।

పాశాంకుశధరః పాతు రజస్సత్త్వతమస్స్మృతీః ॥ 16 ॥


జ్ఞానం ధర్మం చ లక్ష్మీ చ లజ్జాం కీర్తిం తథా కులమ్ । ఈ

వపుర్ధనం చ ధాన్యం చ గృహం దారాస్సుతాన్సఖీన్ ॥ 17 ॥


సర్వాయుధ ధరః పౌత్రాన్ మయూరేశో వతాత్ సదా ।

కపిలో జానుకం పాతు గజాశ్వాన్ వికటోవతు ॥ 18 ॥


భూర్జపత్రే లిఖిత్వేదం యః కంఠే ధారయేత్ సుధీః ।

న భయం జాయతే తస్య యక్ష రక్షః పిశాచతః ॥ 19 ॥


త్రిసంధ్యం జపతే యస్తు వజ్రసార తనుర్భవేత్ ।

యాత్రాకాలే పఠేద్యస్తు నిర్విఘ్నేన ఫలం లభేత్ ॥ 20 ॥


యుద్ధకాలే పఠేద్యస్తు విజయం చాప్నుయాద్ధ్రువమ్ ।

మారణోచ్చాటనాకర్ష స్తంభ మోహన కర్మణి ॥ 21 ॥


సప్తవారం జపేదేతద్దనానామేకవింశతిః ।

తత్తత్ఫలమవాప్నోతి సాధకో నాత్ర సంశయః ॥ 22 ॥


ఏకవింశతివారం చ పఠేత్తావద్దినాని యః ।

కారాగృహగతం సద్యో రాజ్ఞావధ్యం చ మోచయోత్ ॥ 23 ॥


రాజదర్శన వేళాయాం పఠేదేతత్ త్రివారతః ।

స రాజానం వశం నీత్వా ప్రకృతీశ్చ సభాం జయేత్ ॥ 24 ॥


ఇదం గణేశకవచం కశ్యపేన సవిరితమ్ ।

ముద్గలాయ చ తే నాథ మాండవ్యాయ మహర్షయే ॥ 25 ॥


మహ్యం స ప్రాహ కృపయా కవచం సర్వ సిద్ధిదమ్ ।

న దేయం భక్తిహీనాయ దేయం శ్రద్ధావతే శుభమ్ ॥ 26 ॥


అనేనాస్య కృతా రక్షా న బాధాస్య భవేత్ వ్యాచిత్ ।

రాక్షసాసుర బేతాళ దైత్య దానవ సంభవాః ॥ 27 ॥


॥ ఇతి శ్రీ గణేశపురాణే శ్రీ గణేశ కవచం సంపూర్ణమ్ ॥